Krakende vering

In eerdere artikelen schreef ik al over een krakende en piepende vering, dat probleem behoort nu tot het verleden.

Het kraken hield namelijk maar niet op, ondanks het invetten etc.. Ik heb daarom maar een afspraak gemaakt bij Velomobiel in Dronten. Er even heen fietsen is geen sinecure, omdat het ruim 90 kilometer trappen is (enkele reis). ’s Morgens om 5:50 zat ik in de Quest, ik had alleen de binnenverlichting laten branden en daardoor had ik geen verlichting meer. Naar binnen dus maar om even de krant te lezen en te wachten om daglicht. Uiteindelijk ben ik om kwart over 6 vertrokken en via Zeist en Soest naar de Stichtse brug gereden.

Vanaf hier is het alsmaar rechtdoor (Vogelweg – Rietweg). Rond 9 uur was ik in Dronten.

Na het demonteren van het eerste voorwiel kwam het euvel al snel aan het licht, roest. Het bleek dat de bovenste pijp van de vering niet voorzien was van genoeg chroom (slechte kwaliteit uit Taiwan) en was gaan roesten. Na het vervangen van deze pijpen, zoveel links als rechts en het weer voorzien van nieuw vet, was het kraken verholpen. Heerlijk.

De hele operatie nam zo’n anderhalf uur in beslag en viel ook nog onder de garantie. Na het meenemen van twee nieuwe Kojaks ben ik rond 11:00 uur weer uit Dronten vertrokken.

Qua fietsen is het toch heerlijk rustig in de Flevopolder. Met een gemiddelde van bijna 42 zat ik bovenop de Stichtse brug. Daarna ging het tempo naar beneden, omdat ik door dorpen en steden moest en dan kom je paarden, rotondes en krappe bochten tegen.

racekap

Met dit warme weer rij ik nog steeds met de racekap op. Onder de racekap is koeler dan onder de schuimdeksel waar ik normaal mee rij. Door het vizier een stukje open te zetten komt er genoeg frisse lucht binnen om voor voldoende koeling te zorgen.

Nieuwe accesoire

Ik had het gisteren al aangekondigd, maar hier zijn de eerste afbeeldingen van mijn nieuwe accesoire.

Deze prachtige blauwe hoes is door mijn moeder gemaakt en de Quest staat nu lekker beschermt tegen stof en regenwater. De Quest staat achterin de tuin wel onder een afdak, maar op deze manier staat hij helemaal droog.

Vandaag ben ik nog opzoek gegaan naar het gekraak en gepiep waar ik gisteren over schreef. Ik ben alles eens nagelopen en heb eens gereden zonder kap. Het geluid komt uit de rechter veerpoot. Als je zonder kap rijdt valt het bijna niet op, maar bij het insturen hoor en voel ik de veer knerpen. Dus ik heb de poot nog maar wat olie gegeven en hoop dat het geluid maandag weg is. Zoniet, dan moeten we waarschijnlijk gaan sleutelen en dat is niet mijn meest favoriete bezigheid.

Kraken en piepen

Er valt weinig bijzonders te melden. De afgelopen twee weken vier keer per week met de Quest naar het werk geweest, dus de kilometers tikken lekker door.
Gisteravond kreeg ik van mijn zwager nog een SMS dat hij weer eens een velomobiel had gezien. Hij woont in Schagen, dus dat moet niet zo moeilijk zijn. Ik kon hem vertellen dat ik sinds de oliebollentocht geen velomobiel meer was tegengekomen. Alleen in Utrecht zag ik er een keer een het Amsterdam Rijnkanaal oversteken.

Vanmorgen echter kwam ik in Diemen de ambulance Quest tegen, dus ze rijden nog wel degelijk rond.

Nu ik met de racekap op rijd, hoor je wel ieder piepje uit de fiets komen. Vooral de laatste dagen kraakt en piept het behoorlijk. Ik dacht eerst dat het de veerpoten waren, dus die heb ik wat olie gegeven, maar het geluid is nog niet weg. Het klinkt alsof er iets langs elkaar heen aan het schuren is. Zaterdag of zondag zal ik eens op onderzoek uitgaan waar het geluid nu eigenlijk vandaan komt.
De oorzaak is echter moeilijk te bepalen, omdat je geen idee hebt waar het geluid nu vandaan komt. De body is een grote klankkast.

Wordt vervolgd dus, tevens zal ik dan wat foto's tonen van mijn nieuwe assecoire. Ik denk dat ik daarmee uniek ben in de wereld, maar je moet niet te vroeg juichen natuurlijk.