Koude week

Afgelopen week is toch wel erg koud geweest in de Quest. Maandag heb ik hem laten staan ivm de sneeuw die er op zondag was gevallen. Woensdagochtend was het met een temperatuur van -9 fris te noemen. Als je onderweg dan ook nog de fiets uit moet, omdat je brug niet overkomt wordt het er allemaal niet beter op. Toen ik 's middags terug ging stond er gelukkig iemand op de bewuste brug om mij een duwtje te geven.

Vrijdagochtend was het al niet veel beter, want onderweg werd het ook nog mistig. Gevolg was dat het vizier van mijn kap dichtvroor en het vizier dus open moest. Bij een buitentemperatuur van -8 was dat niet zo heel prettig. Omdat niet het hele pad langs het AR kanaal wordt gestrooid moet ik net na Loenersloot bij het gemaal linksaf de polder in richting Abcoude. Je duikt dan van de dijk af zo de polder in en dat scheelt nog een paar graden in afkoeling. Over de WW rit deed ik zomaar 15 minuten langer dan normaal.
Vanwege het bevroren vizier, nam ik mijn kap mee naar binnen, de aanwezige beveiliger kwam met de opmerking: "He ik ken de man die die kappen ontwerpt en maakt, dat is namelijk mijn buurman", hierop volgde mijn vraag:"Hoe heet hij dan?", zijn antwoord: "Wim Schermer." Zo zie je maar.


Ook terug naar huis was ik niet opgang te krijgen. De snelheid kreeg in niet boven de 40. De laatste 10 kilometer waren helemaal een martelgang niet harder dan 35 per uur, Quest onwaardig, kwam ik gebroken thuis. Als eerste heb ik mijn banden nagekeken, maar die stonden nog goed op spanning. Ik hou het dus maar op de kou.

Zaterdag een dag doorgebracht op de Nieuwe Molen in Veenendaal. Normaal ga ik daar met de fiets heen, maar ik vond het wel even gezegend. Lekker warm in de auto, want in een molen is de temperatuur nou ook niet echt geweldig. Wel de hele dag bezig geweest met het schoonmaken van een maalkoppel en de steen- en maalzolder. Verder nog een aantal rondleidingen gegeven, waaronder een toerist uit Taiwan.

VB Maalkoppel

 

Vanmorgen de Quest nog een sopje gegeven om al het zout er weer vanaf te spoelen, zodat we morgenochtend weer in een schone fiets aan een nieuwe week kunnen beginnen.

Winter W-W rit

Vanmorgen de stoute schoenen aangetrokken en in de Quest gekropen. De wegen in Nieuwegein waren schoon en ik had van een collega gehoord dat ook het fietspad langs het A-R kanaal keurig schoon was. Wel kwam ik er achter dat ik nog iets teveel kleding aanhad. Waar ik normaal een dunne hardloopbroek (lang) draag, had ik dit keer een thermobroek uit de kast getrokken, dat was toch wel wat teveel van het goede.
De route was verder tot Abcoude goed te berijden, alleen bij het binnenrijden van Abcoude moet ik het riviertje het Gein oversteken en op dat bruggetje was dus niet gestrooid. Ik heb het drie keer geprobeerd, maar kwam niet boven. Dan maar uitstappen en de Quest de brug over trekken. Eigen schuld dikke bult, moet je maar niet met Kojaks rijden in de winter.
Ook door de Bijlmer was er goed te rijden.

Polder Abcoude

 's Middags heerlijk in het zonnetje terug gereden, maar die verdween net als gisteren ter hoogte van Breukelen weer achter de wolken. Vandaag had ik een fototoestel meegenomen om onderweg nog wat sfeerbeelden te maken van de witte wereld waarin wij in het midden in het land in leven.

Ik baal er wel van, want van schaatsen gaat hier in de omgeving niets komen op deze manier.

Polder Abcoude

A-R kanaal bij Breukelen

Kabelbreuk

Daar stond ik dan 14 januari ’s ochtends om kwart over 6 zonder licht. Al rijdend bij -4 graden langs het A-R kanaal viel mijn verlichting ineens uit. Mijn eerste gedachte was er zal wel een stekker los getrild zijn, dus even gestopt bij de pont bij Nieuwer ter Aa. Na wat knoeien kreeg ik de verlichting weer aan de praat, alleen waren dit de twee kleine led lampjes van voren die nog wilde branden, groot licht flikkerde steeds aan en uit, al was hij meer uit dan aan. Het was dus geen losgetrilde stekker. Een andere idee was dat de accu niet genoeg energie meer leverde vanwege de kou. De accu had immers het hele weekeinde al in de Quest gezeten.

Ik moet zeggen met twee ledjes voor zie je dus geen hand voor ogen, want het is echt donker. Met een snelheid van iets boven de 30 ben ik naar Abcoude gereden, daar brandt de straatverlichting en kun je weer wat snelheid maken. Op kantoor de accu mee naar binnen en eenmaal in het licht zag ik wat er aan de hand was. Het kabeltje richting de stekker was finaal door, dit ondanks de tape die ik al had aangebracht. Vorig jaar is mij immers hetzelfde overkomen met het andere kabeltje.

’s Middag op tijd naar huis gegaan om de sneeuw en vooral de duisternis voor te zijn. Ben daarna langs geweest bij een buurman die handig is met een soldeerbout en die heeft alles weer hersteld.

Ik heb het fragiele kabeltje nu ingepakt in de buitenkabel van een wasmachine snoer en daar overheen een laag tape.

Wat doe ik verkeerd dat ik in twee jaar tijd mijn accu om zeep heb geholpen.

Kennelijk schuurt het kabeltje ergens langs een scherpe rand in de Quest wat de slijtage veroorzaakt. Komend weekend bij daglicht zal ik nog eens gaan kijken in de Quest.

Zojuist een reserve accu binnengekregen die ik gisteren gelijk heb besteld in Dronten, wat blijkt, de kabels die naar de stekkers gaan zijn bij deze versie een stuk dikker.

Omleiding

De eerste kilometers van 2013 zijn weer weggetrapt en het waren kilometers waar nogal wat brand bij kwam kijken.
In het oude jaar ben ik onderweg naar Friesland nog even in Dronten langs geweest om de banden voorraad weer op peil te brengen en een nieuwe wieldoek af te halen.

Op 1 januari heb ik een klein rondje gefietst door de polders rond Oudewater en Lopik om even het luie gevoel uit het lijf te krijgen. Zoals ik boven al vermelde stond er nogal wat brand op het menu. Iets buiten het dorp Lopik stond een cordon aan brandweerwagens. De brandweer was daar druk bezig met het nablussen van een oude boerderij, ik zag alleen de buitenmuren nog staan. Een triest begin van het nieuwe jaar.

Vandaag dan weer de 1e WW rit van het jaar, vanmorgen weer om 05:45 in de Quest, was even wennen na bijna twee weken uitslapen. Het was heerlijk rustig op de weg en het was totaal niet koud. De winter is nog heel ver weg. Vanmiddag om half vier weer vertrokken voor de rit langs het AR-kanaal. Halverwege werd ik echter door de politie gesommeerd om een andere route te nemen, want de weg was geblokkeerd. Toen ik afsloeg richting Bambrugge zag ik in verte een trein stilstaan, met op de dijk ernaast een enorme massa brandweer en politie.

Het bleek dat de trein in brand stond. De machinist had de trein wel op het juiste moment stil gezet, want hier was nog voldoende water aanwezig, 1 kilometer verder had hij totaal in de weilanden gestaan en was blussen lastig geworden.

Na te zijn omgereden via Baambrugge en Loenersloot kon ik het fietspad langs het kanaal weer oppakken. Toen ik daar uit de tunnel kwam stond ook daar een politieauto, deze was echter total loss. Ik denk dat de agent als eerste ter plaatse wilde zijn en de betonrand niet heeft opgemerkt.
Onderweg richting Utrecht stond er nog een goederentrein stil op het spoor, ik vrees dat deze er nu nog staat (20:00). Ik hoop dat de machinist genoeg te eten bij zich heeft.

Morgenochtend maar weer hopen op een rustige ochtendrit.