Snelheid maken

Ik lees overal verhalen van mensen die snelheid in de benen willen krijgen. Nu ben ik een fietser die erg op gevoel rijdt. Geen hartslagmeter, geen GPS toestanden in mijn Quest. Dat vindt ik soms wel jammer, want ik kan mijn route nooit eens mooi tonen op mijn blog.

Na mijn rondje IJsselmeer wordt het voor mij ook tijd om weer snelheid in de benen te krijgen. Met de woon-werk ritten ligt mijn snelheid langs het AR Kanaal meestal rond de 45 km per uur, maar het moet natuurlijk harder kunnen. Afgelopen zondag de stoute schoenen maar eens aangetrokken om 1.5 uur te gaan zitten buffelen.

Mijn route liep van Nieuwegein richting Montfoort, Oudewater, Haastrecht naar Schoonhoven vandaar weer terug naar Nieuwegein. Bijelkaar is dit +/- 60 km fietsen. Iets voor 9 uur ben ik vetrokken met als belofte dat ik om half 11 weer thuis zou zijn, want we moesten om 11 uur ergens naartoe. De eerste 5 kilometer even gebruikt als warming up, die wel meetelde in de gemiddelde snelheid over de hele rit.

Er stond overigens een stevig wind te blazen uit het zuidwesten, die had ik eerst tegen, maar dat weerhield mij er niet van om de Quest richting de 46 kilometer per uur te jagen, de dorpjes werden overigens met gepaste snelheid gepasseerd. Voorbij Haastrecht lag de gemiddelde snelheid op 39.8 kilometer per uur. Met tegenwind en dorpen die ik doorkwam was ik niet geheel ontevreden.

Vanaf Haastrecht kon ik de snelheid goed omhoog gooien de route langs de Vlist is er een met veel bochten, maar er ligt snaar strak asfalt, de snelheden liepen hier al op tot 55 km per uur. Groepen wielrenners werden letterlijk ter plaatse gelaten.

Ik moest nu alleen nog even door en langs Schoonhoven, dat houdt wat op, maar ik heb geprobeerd zo hard mogelijk door te trekken. En dan komt de Lekdijk richting Nieuwegein. Tot aan Jaarsveld is hij op twee lastige bochten uitstekend te rijden. Voor de wind lag de snelheid continue op 58 km per uur. Bij Jaarsveld liggen drie verschrikkelijk drempels en die neem ik niet harder dan met 20, daarna nog twee lastige knikken en dan is het rechttoe rechtaan naar Nieuwegein. Ik had de smaak nu goed te pakken en perste er op het laatste stuk een nieuwe topsnelheid uit. De teller gaf 65 km aan, nooit eerder reed ik op het vlakke zo hard. (verzet 57-12). Gedurende meer dan twee kilometer was ik in staat om de Quest boven de 60 kilometer per uur te houden. Het laatste stuk door Nieuwegein de snelheid teruggebracht naar meer normale snelheden en op 3 kilometer voor huis afgeklokt. Ik kwam uit op een gemiddelde van 43.4. Heb er helaas geen foto van gemaakt, want ik had geen camera bij me.

Bij thuiskomst ben ik nog even in de fiets blijven zitten om de beenspieren nog wat ontspanning te geven.

Vanmorgen tijdens mijn rit naar Duivendrecht voelde ik de benen wel. Ik heb nog geprobeerd om weer hard te rijden, maar werd afgeleid door twee prachtige bijzonnen links en rechts van de zon. Ik zat dus meer omhoog te turen dan op de weg te letten, maar die was deze ochtend erg leeg.

Rondje IJsselmeer

Zoals al aangekondigd zou het rondje op 7 juni op de agenda staan en zo is het uiteindelijk ook gebeurt. De weersverwachting was goed. 's Morgens een windkracht 2 uit NO, in de loop van de dag en in het Noorden zou er echter wat meer wind staan.

De wekker had ik om 5 uur gezet en na het ontbijt en het vullen van de bidons zat ik om 05:20 in de fiets. De rit ging eerst richting  Zeist en Soest richting Eemnes. Om iets voor zeven uur draaide ik de welbekende Vogelweg op. Hier was echter pas het gras gemaaid en ook de bomen die er staan verliezen het nodige hout, echt lekker snelheid maken zat er het eerste stuk niet in. Toen de ergste rommel verdwenen was heb ik een snelheid van rond de 38 aangehouden. Mijn gemiddelde kon eindelijk gaan klimmen.
Bij Swifterband heb ik na drie uur fietsen een korte stop gemaakt (10 minuten). Even de benen strekken en een paar krentenbollen naar binnen gewerkt. Ik wilde het dorp mijden, dus op richting provinciale weg. Hier stonden echter een paar hekken waar ik niet langs kon zonder uit de fiets te klimmen. Hierna snel via de Ketelbrug de Noordoostpolder ingedoken.

Ketelbrug

Via Nagele naar Emmeloord en door naar Lemmer.

Kunst na de Ketelbrug

Bij Lemmer lag nog een prachtig jacht te wachten op zijn eigenaar. De naam van het schip luidde Utopia en dat zal het voor mij altijd wel blijven.

Iets voorbij Lemmer kon ik voor het eerste een blik op het IJsselmeer werpen, op de Ketelbrug lukte dat niet, omdat de vangrail precies in mijn blikveld zat.

Eenmaal in het Friese aangekomen ben ik in een ruk doorgereden tot het begin van de Afsluitdijk bij Cornwerd. Hier was ik rond 11 uur. Vanaf nu zou ik de wind meekrijgen en dat was ook te zien aan de zwaaipalen, die allemaal erg gunstig voor mij stonden. Na weer een paar krentenbollen en het wisselen van lege bidons had ik nog een gesprek met een paar Friezen die achter mij parkeerde. Moeder en zoon gingen over de Dijk heen naar Den Oever en opa pikte ze daar weer op, dat moet een makkie zijn geweest.

Cornwerd Afsluitdijk

Met een heerlijk windje in de rug begon ik om 10 over 11 aan de oversteek, wat een heerlijk fietspad ligt daar toch, ik ben maar een hobbel tegengekomen. Om 10 voor 12 was ik al aan de overkant, daar moest ik wel even voor de brug wachten. Net na de brug kwam ik nog een blauwe Mango tegen, Gerrit zocht de oprit naar de Afsluitdijk, hij reed Marcel Beekmans tegemoet. Ik heb hem niet gezien, maar blijkbaar had hij zich bij de benzinepomp verstopt.
Na nog een korte stop bij bakker Slijkman in Wieringenwerf (puddingbroodjes)heb ik koers gezet naar Nieuwegein. Iets over half vier was ik weer thuis en had ik 335 kilometer weggetrapt. De fietstijd bedroeg 9 uur en 15 minuten.
Moe maar voldaan ben ik om half 11 naar bed gegaan en heb even een nachtrust van 10 uur gepakt.